Bugün, İş Sanat Kültür Merkezi'nde üstad, yine vurdu gönlümüze gönlümüze.
Son 5 konserini kaçırmıyorurum üstadın, ve her seferinde "lan acaba bir de elini öpüp fotoğraf çektirebilir miyim?" diye düşünürken vazgeçiyordum. Ama bu sefer, garip bir gazla, konserden sonra kulisin önünde, bi' 30 kadar insanla daha bekledik 1 saat kadar, sonra o yaşına, 2.5 saat durmadan bağlama çalmış, yorulmuş olmasına rağmen bizleri kabul etti.
Sıra bana geldiğinde ise garip bir şekilde dilim tutuldu, bir şey diyemedim. "Ver ustam elini öpeyim" dedim, "Biz kimiz ki elimizi öptürelim, esas analarınızın ellerini öpün. Gidin babalarınızın ellerini öpün, baba ana yarısıdır" dedi.
O sırada, bir poz vermeyi bile akıl edemeyecek kadar heyecanlanmışken aşağıdaki gibi bir poz ile bu anı ölümsüzleştirdim.
|